در سایت نعیم حشم بان می خوانید :
آموزش ارز دیجیتال و بیت کوین
آشنایی با بلاک چین
آشنایی با بیت کوین
آشنایی با اتریوم
آشنایی با صرافی
آشنایی با کیف پول
بلاک چین
مفهوم بلاک چین اولین بار با پیدایش بیت کوین به وجود آمد و پادشاه ارزهای دیجیتال از این راهکار برای ذخیره اطلاعات مربوط به دارایی کاربران بهره برد.
برای درک بهتر بلاک چین به مثال زیر توجه کنید:
من در یک جمع ۱۰۰ نفری، برگهای حاوی اطلاعات را بالا میگیرم و همه با تلفن همراهشان از آن برگه عکس میگیرند. حالا اگر من آن اطلاعات را نابود کنم، یا تغییری در آن بدهم، دیگر برای آن جمع قابل پذیرش نیست، چون آنها یک کپی از نسخه اصلی را دارند، مگر اینکه موبایل همه را بگیرم و آن را حذف کنم.
این جمعی که از آن صحبت کردیم میتواند چندین میلیون نفر باشد که در بیت کوین و اتریوم و سایر ارزهای دیجیتال بلاک چینی شاهد آن هستیم و یا به صورت خصوصی برای یک گروه خاص استفاده شود.
بلاک چینها میتوانند به صورت خصوصی و برای اهداف خاص در یک نهاد یا سازمان مورد استفاده قرار بگیرند که به آن بلاک چین سازمانی (Enterprise blockchain) هم میگویند. البته به عقیده بسیاری از کارشناسان، بلاک چینهای سازمانی نمیتوانند هدف اصلی این فناوری یعنی تمرکززدایی را به ارمغان بیاورند.
بلاک چین چگونه کار میکند؟
واژه بلاک چین (Blockchain) ترکیبی از دو کلمه Block (بلوک) و Chain (زنجیره) است. این فناوری در حقیقت زنجیرهای از بلوکهاست.
در هر بلاک، هر اطلاعاتی میتواند ثبت شود؛ از جرم و جنایتهای یک فرد تا جزئیات تراکنشهای یک شبکه پولی مانند بیت کوین.
لایههای اصلی در معماری بلاک چین را میتوان از بخش درونی به بیرونی به ترتیب زیر طبقهبندی کرد.
۱- لایه اپلیکیشن
در واقع، این لایه شامل اپلیکیشن غیر متمرکز (dApps)، مرورگر dApp، رابط کاربری و هاستینگ اپلیکیشن میشود. با استفاده از مرورگر dApp میتوان به اپلیکیشنهای غیر متمرکز دسترسی داشت. متأسفانه، مرورگرهای معمولی مثل کروم و فایرفاکس توانایی لازم برای گشتوگذار میان اپلیکیشنهای غیر متمرکز را ندارند؛ اما با مرورگرهای غیر متمرکز میتوان در اینترنت معمولی گشتوگذار کرد. از مرورگرهای داخل اپلیکیشن متامسک یا تراست ولت میتوان به دَپها دسترسی پیدا کرد.
سپس، هاستینگ اپلیکیشن امکان راهاندازی و اجرای تمام برنامههای غیر متمرکز را برای کاربر در این لایه فراهم میکند. بدون این عنصر، هیچ اپلیکیشن غیر متمرکزی نمیتواند روی اینترنت اجرا شود. پرواضح است که پروتکل هاستینگ نیز بهطور کامل غیر متمرکز است. علاوه بر این، نگهداری از این سرورهای هاستینگ کاملا امن است. اپلیکیشنهای غیر متمرکز اغلب مشابه اپلیکیشنهای امروزی هستند و وجه تمایزشان فقط در داشتن شبکهی غیر متمرکز است.
۲- لایه خدمات
در این لایه دسترسی به ابزار مهمی فراهم شده است که به شما کمک میکند لایهی اپلیکیشنهای غیر متمرکز را بسازید یا اجرا کنید. همچنین، در این لایه امکان مشارکت در کنترل بلاک چین و دسترسی به محاسبات خارج از زنجیره، کانالهای پرداخت (State Channels)، خوراکدهی داده (Data Feed) و ساید چین (Side Chain) فراهم میشود.
این بخشها را بهطور خلاصه میتوان اینچنین تعریف کرد که فرایند Data Feed به نودها اجازه میدهد که بهروزترین نسخهی اطلاعات از تمام منابع معتبر را دربارهی شبکه دریافت کنند. محاسبات خارج از زنجیره اجازه میدهد که پردازش محاسباتی خارج از شبکه بلاک چین انجام شود و حریم خصوصی را افزایش دهد. کانالهای پرداخت در واقع، به مسیر ارتباطی بین دو نود گفته میشود.
بهغیراز این عناصر، ممکن است بخشهای دیگری نیز در این لایه از بلاک چین وجود داشته باشد. ازجمله میتوان به اوراکلها (Oracles)، امضای چندگانه (Multisignature)، قرارداد هوشمند، داراییهای دیجیتال، کیفهای پول، حافظهی توزیعشده ذخیره فایل، هویتهای دیجیتال و… اشاره کرد.
۳- لایه معنایی
لایه معنایی (Semantic Layer) الگوریتم توافق عام، ماشینهای مجازی و سایر ملزومات مشارکت کاربران و… را در بر میگیرد.
بدون الگوریتم اجماع، شبکهی بلاک چین مفهوم خود را از دست میدهد. الگوریتم اجماع فرایندی ضروری برای توافق بین نودهای شبکه بلاک چین است. بدین ترتیب، در این فرایند تمام نودها برای تأیید اطلاعات در شبکه باید به توافق برسند؛ بنابراین، هیچ کاربری نمیتواند یک تراکنش را آغاز کند و آن را در دفتر کل اضافه کند، مگر آنکه با سایر کاربران به توافق برسد تا بعد از تأیید اعتبار اطلاعات، بلاک اضافه شود. انواع مختلفی از الگوریتمهای توافق تبیین شده است. برای مثال، نخستین الگوریتم اثبات کار نام دارد، الگوریتم گواه بر سهام و سایر مشتقات آنها از دیگر الگوریتمهای مورد استفاده در بلاک چین به شمار میروند.
الزامات مشارکت که در این لایه قرار میگیرند اشاره به قوانینی دارد که با استفاده از آن میتوان دربارهی پیوستن کاربران جدید به شبکه تصمیمگیری کرد. این عنصر بیشتر در فناوریهای بلاک چین خصوصی کاربرد دارد.
ماشینهای مجازی موجود در این لایه نیز در راستای افزایش امنیت و محیط اجرا برای تمام وظایف در شبکه تعبیه شده است. این ویژگی غالبا برای اجرای قرارداد هوشمند استفاده میشود.
ساید چینهای این لایه نیز به توسعهدهندگان اجازه میدهد برای توسعهی اپلیکیشنهای غیر متمرکز از بلاک چینهای جداگانه استفاده کنند تا هستهی شبکهی اصلی تحتالشعاع قرار نگیرد.
۴- لایه شبکه
این لایه متشکل از محیط اجرای قابل اطمینان (Trusted Execution Environment)، پروتکل RLPx، شبکه تحویل بلاک و… است.
محیط اجرای قابل اطمینان (TEE) به معماری برای حفظ مسائل توسعهپذیری کمک میکند. این قابلیت نهتنها باعث میشود که شبکه این دسته از مسائل را مرتفع کند، بلکه سبب افزایش امنیت شبکه میشود. همچنین، کمک میکند که ذخیرهسازی در خارج از شبکهی اصلی انجام شود تا بار شبکه را بهینهسازی کند. پروتکل RLPx نیز مجموعهای از پروتکلهای شبکه است که به تبادل اطلاعات بین دو کاربر در بلاک چین کمک میکند.
۵- لایه زیرساخت
آخرین لایه در معماری فناوری بلاک چین، لایه زیرساخت است که شامل سه سطح سختافزار، سیستم و سرور میشود. نودها و هر دستگاهی که به شبکه متصل میشود در این لایه طبقهبندی خواهد شد. بخش دیگری از بلاک چین که در این لایه قرار میگیرد، حافظه ذخیرهسازی غیر متمرکز شبکه است. توکنها از دیگر اجزای تشکیلدهندهی این لایه هستند.