هممون رویاپردازی که می‌کنیم، امید داریم روزی به واقعیت بدل گردند تا با تحققشان کلی خوشحال شیم و از وجودشون لذت ببریم. اما از نام «رویا» مشخصه که قرار نیس واقعی شه و بیشترِ ما فقط دلمون رو خوش می‌کنیم به تصویرهای ذهنی که ساخته و بعضی وقتا حتی با اون‌ها زندگی کرده‌ایم.
این تصویرسازی‌ها فقط به آرزوهای فردی محدود نمی‌شن و علم و فناوری رو هم بعضی وقتا درگیر خود می‌کنن. در همین زمینه باید بدونین ایده‌های تکنولوژیک بسیاری در طول تاریخ مطرح و نمونه‌های آزمایشی و اولیه از اون‌ها ساخته‌شده، اما هیچوقت به تولید انبوه نرسیده و نتونسته‌ان در خدمت بشر باشن.
بعضی از اون‌ها یا به‌اندازه کافی پخته نبوده‌ان یا در زمان تاریخی مناسبی مطرح نگشته‌ان، اما بعضی‌هاشون هم واقعا بی‌جهت و تااندازه‌ای خنده‌دار به نظر می‌رسند که با دیدنشون این سوال تو ذهن شکل می‌گیرد که «، که چه بشه!»
سفر به فضا چیزی عادی در آینده میشه و ازاین‌رو شاید لازم باشه از هم‌حالا واسه حیوانات خونگی خود لباس فضائی طراحی کنیم.
همه در آینده کلاه رادیویی به سر دارن.
رادیو در همه بخش‌های زندگی ما هستش حتی در دوچرخه
بازم رادیو و بازم همراهی همیشگی اون با نوع بشر؛ رادیو در پیپ
براساس این طرح آدم قادر بود هم‌زمان با کشیدن پیپ، به رادیو هم گوش کنه.
سال ۱۹۳۳ میلادی
ماشین‌هایی که مثل قطره اشک هستن
این خودرو به وسیله فردی به نام «نورمن بِل گِدِن» در سال ۱۹۳۳ میلادی طراحی گشته اما برخلاف ظاهر نه‌خیلی عجیبش، هیچوقت به تولید انبوه نرسید چون در اون زمان باور داشتن که در ساختار موجود اتومبیل‌ها تغییری ایجاد نمی‌کنه.
ماشین‌هایی که مثل قطره اشک هستن
ماشین آویزون در هوا
این ماشین واقعیه و بدون هیچ چرخ و تایری در فاصله کمی بالاتر از سطح زمین حرکت می‌کرده. این خودرو رو شرکت Ford در سال ۱۹۶۱ میلادی طراحی و نمونه اولیه اونو ساخت اما هیچوقت از حالت پروتوتایپ خارج نشد چون به‌هیچ‌عنوان کاربردی و قابل‌استفاده به نظر نمی‌رسید.
گردش و تفریح با سه‌چرخه‌های غول‌پیکر
مونوسایکل؛ موتورسیکلت‌هایی که تنها یه چرخ داشتن و طراحی اون‌ها با همه وسایل نقلیه فرق داشت.
با دوچرخه‌های Amphibious می‌تونستید از رودخانه‌هایی که در مسیرتون قرار دارن هم عبور کنین چون این وسیله نقلیه دوزیست به حساب می‌رفت و علاوه بر حرکت در سطح خشکی، درون آب هم قابل‌استفاده بود.
قرار بود در صف اتوبوس ایستادن رو فراموش کرده و با این دستگاه عجیب‌وغریب به مقصد خود برسیم که هیچوقت محقق نشد.
اگه این ربات که نیروی خود رو از بخار می‌گیرد ساخته می‌شد شاید امور زندگی با سرعت و سهولت بیشتری انجام می‌قبول کرد.
طراحان این دستگاه «زادوک پی دِدِریک» و «ایساک گرس‌استیم» بوده‌ان که در سال ۱۸۶۸ میلادی نمونه اولیه از ایده خود رو تولید کردن.
انگار داستان دلگیری آدم‌ها از همدیگه و پناه بردن اون‌ها به حیوانات یا ربات‌ها از قدیم‌الایام وجود داشته چون در سال ۱۹۳۳ میلادی هم مخترعی به نام «کاپیتان ایشون.اچ ریچاردز» رباتی از جنس استیل ساخته و با اون به گپ‌زنی و نوشیدن چای مشغوله.
دفترچه تلفنی مخفی و به طور کامل شخصی به شکل یه ساعت
طراح این ساعت در سال ۱۹۸۴ میلادی شاید هیچوقت تصور نمی‌کرد که ساعت‌ها در آینده، محبوبیت گذشته رو ندارن و قراره تلفن‌های هوشمند جانشین اون‌ها گردند. هم اینکه نمی‌دونست که آدم‌ها دیگه به دفترچه تلفن نیاز ندارن چون هر چی بخوان رو در اینترنت پیدا می‌کنن.
در تابستون، تب برنزه کردن در میان بعضی از جوانان داغ میشه و این‌طور که مشخصه این روند از قدیم رواج داشته چون دستگاهی که در تصویر می‌ببینن، ماشین برنزه‌ایه که در سال ۱۹۴۹ میلادی طراحی‌شده.
ماشین‌های ملخ‌دار
قطاری با پروانه / قطار موسوم به Bennie Railplane توان حرکت با سرعت ۱۹۴ کیلومتر در ساعت رو داشته و در بین سال‌های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۰ میلادی حدود ۵۰۰ متر در گلاسکو مورد آزمایش قرار گرفت اما هیچ سرمایه‌گذاری هزینه ساخت اونو تقبل نکرد.
هواپیماهای کروز: پوستری که می‌ببینن در سال ۱۹۳۰ طراحی‌شده و سبک زندگی در سال ۲۰۰۰ میلادی رو به تصویر کشیده
شهروندان از هوا واسه ترددهای داخل شهری خود استفاده می کنن.
گمانه‌زنی و پیش گوئی در مورد آینده شهر نیویورک به زبون تصویر
روزنامه رادیوئی
در سال ۱۹۳۹ میلادی این ایده مطرح‌شده که از راه رادیو بتونین روزنامه‌های خبری رو از راه رادیو و به‌واسطه‌ی دیوایسای موجود در خونه دریافت کنین. به این صورت که همه متون و عکس‌ها روی کاغذای رولی تعبیه‌شده در دیوایس نامبرده چاپ می‌شد.
اگه این ایده به آخرسر می‌رسید، کارمندان می‌تونستن به‌جای تاکسی و اتوبوس با بالن به خونه برن که اتفاقا طرح باحال و سرگرم‌کننده‌ای به نظر می‌رسد و افسوس که اجرائی نشد.
(سال ۱۹۰۱)
خونه های حلزونی
خالق این طرح، هنرمندی فرانسوی به نام «کلود نیکلاس لودو» بوده.
نکته باحال در مورد این ایده اینه که این معمار آینده آدم رو در فضائی دهاتی متصور شده نه شهری.
تفریح و گردش با تخته‌های موتوری روی آب
